Palavras-chave
Positive thinking
Sportsmanship
Como Citar
Resumo
O objetivo do estudo é determinar a relação com as habilidades de pensamento positivo e as orientações esportivas dos jogadores de futebol. O estudo consistiu em um total de 690 jogadores de futebol em 30 equipes competindo no 1º, 2º e 3º grupos da 4ª região da liga amadora regional organizada pela Federação Turca de Futebol em 2021-2022, e a amostra consistiu de 149 atletas que participaram voluntariamente deste universo. Informações pessoais, pensamento positivo e escalas de orientação esportiva foram utilizadas para a coleta de dados. A análise estatística foi realizada em um ambiente de computador. Foi aplicada a análise de correlação de produtos do momento Pearson (r). Como resultado, foi determinado que as habilidades de pensamento positivo e as orientações esportivas dos jogadores de futebol amadores regionais estavam em um nível que poderia ser considerado alto. Foi observada uma correlação positivamente moderada entre as habilidades de pensamento positivo e as orientações esportivas sub-dimensionais e a pontuação total. Os atletas que competem nesta liga, que é a última etapa da transição de amador para profissional, são considerados semi-profissionais e pensa-se que sua capacidade de resistir a várias pressões, tais como psicológicas e fisiológicas em competições desafiadoras, se deve à sua experiência e habilidades esportivas.
Referências
Akın, A., Uysal, R., & Akın, Ü. (2015). Olumlu Düşünme Becerileri Ölçeğinin Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirliği. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, 51, 265-270.
Balçikanli, S. G. & Yildiran, I. (2011). Profesyonel futbolcuların sportmenlik yönelimleri ve empatik eğilim düzeyleri. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(2), 49-56
Başer, E. (1996). Futbolda Psikoloji ve Başarı. Ankara: Bağırgan Yayınevi.
Bayraktar, B., & Kurtoglu, M. (2004). Doping ve Futbolda Performans Artırma Yöntemler. T. Atasü, & İ. Yücesir içinde, Sporda Performans ve Performans Artırma Yöntemleri (s. 269-296). İstanbul.
Bekhet, A. K & Zauszniewski, A. (2013). Measuring use of positive thinking skills: Psychometric testing of a new scale. Western Journal of Nursing Research, 35(8) 1074–1093.
Çavdar, G. (2019). Kadın futbolcuların sportmenlik yönelimleri ve sporda ahlaktan uzaklaşma mekanizmalarının farklı değişkenlere göre değerlendirilmesi (Master's thesis, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü).
Çelik, O. B., Esentürk, O., & İlhan, L. (2020). Sporcularla sedanter bireylerin olumlu düşünme becerileri üzerine bir karşılaştırma. Ulusal Spor Bilimleri Dergisi, 4(1), 50-58.
Çetinöz, F., Uygun, O., & Yıldız, K. (2021) Liderlik Yönelimi ile Sportmenlik Yönelimleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 7(1), 184-197.
Çiftçi, M. C., Tolukan, E., & Yılmaz, B. (2021). Sporcuların Zihinsel Antrenman Becerileri İle Sürekli Sportif Özgüven Düzeyleri Arasındaki İlişki. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 26(1), 151-162.
Demir, E., Saatçioğlu, Ö., & İmrol, F. (2016). Uluslararası Dergilerde Yayımlanan Eğitim Araştırmalarının Normallik Varsayımları Açısından Incelenmesi. Curr Res Educ, 2(3), 130-148.
Eime, R.M., Young, J.A., Harvey, J.T., Charity, M.J. & Payne, W.R.. (2013). A systematic review of the psychological and social benefits of participation in sport for children and adolescents: Informing development of a conceptual model of health through sport. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 10(1), 1-21. https://doi.org/10.1186/1479-5868-10-98.
Elik, T. (2017). Güneydoğu Anadolu bölgesi futbol takımlarında amatör olarak futbol oynayan sporcuların sportmenlik yönelimleri ve empatik eğilim düzeyleri (Master's thesis, İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü).
Gencheva, N., Angelcheva, M., Marinov, T., & Ignatov, I. (2017). Assessment of Sportmanship in Case of Institutionalized Adolescents, Deprived of Parental Cares. Journal of Health, Medicine and Nursing, 42, 103-109.
Güllü, S. (2018). Sporcularin antrenör-sporcu ilişkisi ile sportmenlik yönelimleri üzerine bir araştirma. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 16(4), 190-204.
Güllü, S., & Şahin, S. (2018). Milli Güreşçilerin Sportmenlik Yönelim Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma. Electronic Turkish Studies, 13(18), 705-718.
Gürpınar, B., & Kurşun, S. (2013). Basketbolcuların ve futbolcuların sportmenlik yönelimleri. Mediterranean Journal of Humanities, 3(1), 171-176.
Hopkins, E.F., & Lantz, C.D. (1999). Sportsmanship Attitude Differences Between Defensive and Offensive Youth Soccer Players. The Physical Educator, 56(4), 179-185.
Karadağ, Ş. (2019). Üniversite öğrencilerinde olumlu düşünme becerisinin kişilerarası iletişim becerisi ile ilişkisi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7, 131-136.
Karagöz, Y. (2011). Olumlu düşünme eğitim programının ergenlerin geleceğe yönelik iyimserlik, depresyon ve bilişsel çarpıtma düzeylerine etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: İzmir.
Karasar N. Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayıncılık, Ankara, 2004; 52
Kavussanu, M. (2008). Moral Behaviour in Sport: A Critical Review of the Literature. International Review of Sport and Exercise Psychology, 1(2), 124- 138.
Koç, M., Yıldız, A. B., Doğu, G. A., & Ece, C. (2019, June). Bedensel Engelli Sporcuların Olumlu Düşünme Düzeyleri ile Yaşama Bağlılık Düzeylerinin Çeşitli Değişkenliklere Göre Karşılaştırılması. In Book Of Proceedings (p. 213).
Lightsey, R. O., & Boyraz, G. (2011). Do positive thinking and meaning mediate the positive affect-life satisfaction relationship? Canadian Journal of Behavioral Science, 43, 203-213.
Lipowski, M. (2012). Level of optimism and health behavior in athletes. Medical Science Monitor: International Medical Journal of Experimental and Clinical Research, 18(1), CR39-CR43. https://doi.org/10.12659/MSM.882200.
Malm, C., Jakobsson, J. & Isaksson, A. (2019). Physical activity and sports-real health benefits: A review with insight into the public health of Sweden. Sports, 7(5), 1-28. https://doi.org/10.3390/sports7050127.
McMahon, E. M., Corcoran, P., O’Regan, G., Keeley, H., Cannon, M., Carli, V., ... & Balazs, J. (2017). Physical activity in European adolescents and associations with anxiety, depression and well-being. European Child & Adolescent Psychiatry, 26(1), 111-122. https://doi.org/10.1007/s00787-016-0875-9.
McPhie, M. L. & Rawana, J. S. (2015). The effect of physical activity on depression in adolescence and emerging adulthood: A growth curve analysis. Journal of Adolescence, 40C, 83-92. https://doi.org/10.1016/j.adolescence.2015.01.008.
Özsarı, A. (2018). İşitme Engelli Voleybolcuların Sportmenlik Yönelimleri. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 20(3), 113-122.
Özsarı, A., Demirel, H., Altın, M., Yalçın Y.G., & Demir, H. (2018) Kadın basketbolcuların sportmenlik yönelimleri. Türk Spor Bilimleri Dergisi, 1(2), 66-71
Sezen-Balçıkanlı, G. (2010). Çok Boyutlu Sportmenlik Yönelimi Ölçeği’nin Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 15(1), 1-10.
Sülün, F., Susuz, Y. E., Varol, Y. K., & Çolakoğlu, F. F. (2021). Judo Antrenörlerinin Sportmenlik Yönelimleri ile Kişilik Özellikleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 15(2), 285-300.
Şahinler, Y. Ş., Biçer, T., Acet A., & Acet M. (2020) Sporcularda Olumlu Düşünme Beceri Düzeylerinin İncelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 5(4), 598-613.
Tazegül, Ü. (2016). Elit Düzeydeki Tenisçilerin Olumlu Düşünme Düzeyleri ile Bedenlerini Beğenmeleri Düzeyi Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi. Itobiad: Journal of the Human & Social Science Researches, 5(8).
Tazegül, Ü. (2018). Elit Düzeydeki Tenisçilerin Olumlu Düşünme ve Yaşama Bağlılık Düzeyleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, (67), 16-25.
Thomas, O., Lane, A., & Kingston, K. (2011). Defining and contextualizing robust sportconfidence. Journal of Applied Sport Psychology, 23(2), 189-208.
Tsai, E., & Fung, L. (2005). Sportspersonship in youth basketball and volleyball players. Athletic Insight, 7(2), 37-46.
Ulukan, M. (2021). Farklı Dövüş Sporu Yapan Öğrencilerin Sportmenlik Yönelim Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Spor Eğitim Dergisi, 5(1), 52-62.
Vallerand RJ, Briere NM, Blanchard C, & Provencher P. (1997). Development and Validation of the Multidimensional Sportspersonship Orientations Scale. Journal of Sport & Exercise Psychology; 19(2): 197-206.
Yıldıran, İ. (2004). Fair play: kapsamı, Türkiye’deki görünümü ve geliştirme perspektifler. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, IX (2004), 4 : 3 – 16.
Yıldız, M. (2019). Sporcularda Sportmenlik Yönelimi: Hedef Bağlılığı Ve Sporda Ahlaktan Uzaklaşmanın Rolü, Doktora Tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
Este trabalho está licenciado sob uma licença Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Copyright (c) 2022 Synesis (ISSN 1984-6754)